Cando penso que te fuches. Rosalía de Castro

Cando penso que te fuches,
negra sombra que m' asombras,
ó pé dos meus cabezales
tornas facéndome mofa.
Cando maxino qu' es ida,
no mesmo sol te m' amostras,
i eres a estrela que brila,
i eres o vento que zoa.
Si cantan, es ti que cantas;
si choran, es ti que choras;
i es o marmurio do río,
i es a noite i es a aurora.
En todo estás e ti es todo
pra min i en min mesma moras,
nin m' abandonarás nunca,
sombra que sempre m' asombras.

Rosalía de Castro (1993) Follas Novas (Vigo: Galaxia)

Taru e os Paxaros Coiro (2010)
Amancio Prada (2005)
Luz Casal e Carlos Núñez (2004)
Astarot (2000)
Coro Cántigas da Terra



(texto da primeira edición)

Cando penso que te fuches,
Negra sombra que m' asombras,
Ô pe d' os meus cabezales
Tornas facéndome mofa.
Cando maxino qu' ês ida
N'o mesmo sol te m' amostras,
Y eres a estrela que brila,
Y eres o vento que zóa.
Si cantan, ês tí que cantas,
Si choran, ês tí que choras,
Y-ês o marmurio d' o rio
Y-ês a noite y ês a aurora.
En todo estás e ti ês todo,
Pra min y en min mesma moras,
Nin m' abandonarás nunca,
Sombra que sempre m' asombras.

Rosalía de Castro (1982) Follas novas, edición facsímil da primeira (A Coruña: Gráficas do Castro/Moret)