Cantiga 166. Afonso X

[E 166 T 166]

Esta [é] como Santa Maria guareceu un ome que era tolleito
do corpo e dos nenbros, na sa eigreja en Salas.

Como poden per sas culpas | os omes seer contreitos,
assi poden pela Virgen | depois seer sãos feitos.

Ond' aveo a un ome, | por pecados que fezera,
que foi tolleito dos nenbros | dua door que ouvera,
e durou assi cinc' anos | que mover-se non podera,
assi avia os nenbros | todos do corpo maltreitos.
Como poden per sas culpas | os omes seer contreitos...

Con esta enfermidade | atan grande que avia
prometeu que, se guarise, | a Salas logo irya
e hua livra de cera | cad' ano ll' ofereria;
e atan toste foi são, | que non ouv' y outros preitos.
Como poden per sas culpas | os omes seer contreitos...

E foi-sse logo a Salas, | que sol non tardou niente,
e levou sigo a livra | de cera de bõa mente;
e ya muy ledo, como | quen sse sen niun mal sente,
pero tan gran tenp' ouvera | os pes d' andar desafeitos.
Como poden per sas culpas | os omes seer contreitos...

Daquest' a Santa Maria | deron graças e loores,
porque livra os doentes | de maes e de doores,
e demais está rogando | senpre por nos pecadores;
e poren devemos todos | sempre seer seus sogeitos.
Como poden per sas culpas | os omes seer contreitos...

Afonso X, O Sabio (1981): Cantigas de Santa María, edición crítica de W. Mettmann. (Vigo: Edicións Xerais de Galicia)

In itinere. Grupo de Cámara da Universidade de Santiago.

Sen comentarios

Déixanos o teu comentario