Os cóbados n-o barandal. Manuel Antonio

Atopamos esta madrugarada
n-a gayola d'o Mar
unha illa perdida

Armaremos de novo a gayola
Vai a sair o Sol
improvisado e dosourentado

Xa temos tantas estrelas
e tantas luas sumisas
que non caben n-o barco nin n-a noite

Xuntaremos paxaros sin xeografía
pra xogar c'as distanzas
d'as suas áas amplexadoras

E os adeuses d'as nubes
mudos e irremediabes

E armaremos unha rede de ronseles
pra recobrar as saudades
c'o seu viaxe feito
pol-os oucéanos d'o noso corazón.

Manuel Antonio (1993) Poesía galega completa. Barcelona: Sotelo Blanco Edicións.

Emilio Cao