A lingua tiveran. Eduardo Pondal

A lingua tiveran
por lingua d'escravos;
esqueceran os patrios acentos,
suidosos e brandos.

Dos propios acentos
tiveran vergonza;
de cautivos falaran palabras,
de servos e ilotas.

Deixaran os doces
acentos jocundos
por estrañas palabras de servos,
ignaros e escuros.

A nai, afrigida
da escura miseria,
os propios tomara
por gente estrangeira,
e espantada escuitara dos fillos
a plática serva.

Pondal, Eduardo (1995). Poesía galega completa. Vol. I: Queixumes dos pinos. Edición de Manuel Ferreiro. Santiago de Compostela: Sotelo Blanco Edicións.

Xocaloma (1978)