Olla meu irmao honrado
o que acontece con Daniel:
os que o tiñan desterrado
agora falan ben del.
O palurdo de alma lerda
O tendeiro desertor,
O vinculeiro da merda
disfrazado de señor.
O lurdo carca refrito
o monifate de entroido
o aprendiz de señorito,
marqués de quero e non poido.
O badoco endomingado,
o franquista pousafol,
o forricas desleigado,
o pequeño burgués mol.
O devoto do onanismo,
o feligrés de pesebre,
o tolleito de cinismo,
o que dá gato por lebre.
O rateiro do peirao,
o refugallo incivil,
válense de Castelao
pra esconder a caste vil.
Escoita puto nefando,
criado na servidume
non pasará o contrabando
dise teu noxento estrume.
Grotesco escriba sandéu,
inxertado nun raposo.
Castelao nunca foi teu,
porque Castelao é noso.
I anque a ti che importa un pito,
sabrás que é cousa sabida,
que estás incurso en delito
de apropiación indebida.
Celso Emilio Ferreiro (1975) Cantigas de Escarño e Maldecir in Obra completa II (Madrid: Akal editor)
Miro Casabella
Luar Na Lubre
Lendo certo período menstrual. Celso Emilio Ferreiro
Subscrever:
Enviar feedback (Atom)
Sen comentarios
Déixanos o teu comentario