Acción Gallega (Hino). Ramón Cabanillas

¡Irmáns! ¡Irmáns gallegos!
¡Dende Ortegal ó Miño
a folla do fouciño
fagamos rebrilar!

Que vexa a Vila podre,
coveira da canalla,
á Aldea que traballa
disposta pra loitar.

Antes de ser escravos,
¡irmáns, irmáns gallegos!
que corra o sangue a regos
dende a montana ó mar.

¡Ergámonos sin medo!
¡Que o lume da toxeira
envolva na fogueira
o pazo siñorial!

Xa o fato de caciques,
Iadróns e herexes, fuxe
ó redentor empuxe
da alma rexional.

Antes de ser escravos,
¡irmáns, irmáns gallegos!
que corra a sangre a regos
dende a montana ó val.

Ramón Cabanillas (1979) Obras completas, I (Madrid: Akal Editor)

Xenreira (1997)
Miro Casabella (1977)
Xerardo Moscoso (1977)

¡En pé!. Ramón Cabanillas

9 de novembro de 2009:
50 anos da morte de Ramón Cabanillas

A Luís Porteiro

¡Irmáns! En pé, sereos,
a limpa frente erguida,
envoltos na brancura
da luz que cai de riba,
o corazón aberto
a toda verba amiga,
e nunha man a fouce
e noutra man a oliva,
arredor da bandeira azul e branca,
arredor da bandeira de Galicia,
cantémo-lo dereito
a libre nova vida!

Validos de treidores
a noite da Frouseira
á patria escravizaron
uns reises de Castela.
Comestas polo tempo,
xa afloxan as cadeas…
¡irmáns asoballados
de xentes estranxeiras,
ergámo-la bandeira azul e branca!
¡E ó pé da enseña da nazón galega
cantémo-lo dereito
a libertar a Terra!

¡Irmáns no amor á Suevia
de lexendaria historia,
¡en pé! ¡en pé dispostos
a non morrer sin loita!
¡O día do Medulio
con sangue quente e roxa
mercámo-lo dereito
a libre, honrada chouza!
¡Xa está ó vento a bandeira azul e branca!
¡A oliva nunha man, a fouce noutra,
berremos alto e forte:
“¡A nosa terra é nosa!”

Ramón Cabanillas (1979): Obras completas, I (Madrid: Akal Editor)

Cristina Fernández
Juan Pardo

No escuro. Ramón Cabanillas

¡Noite diante dos ollos!
¡Noite no pensamento!
¡As brétemas da Dúbida!
¡Os pantasmas do Medo!
¡Costa arriba, caíndo
sin ver onde tropezo...!

Soio unha espranza:
¡o raio aceso
dunha estreliña
que brila ó lexos!

¡Esquecido dos fillos!
¡Bulrado dos alleos!
¡Afundido na sombra!
¡Magoado polo peso
dunha Xustiza en feira
escrava do Diñeiro!

¡Soio un consolo
pon no meu peito
a luz da estrela
que brila ó lexos!

¡Nas mans as feridoras
cadeas do foreiro!
¡Ispido, arrodeado
de roxos cans famentos
que con dentes e uñas
gobernan os meus eidos!

¡Soio antre a sombra
tenme dereito
a luz da estrela
que brila ó lexos!

¡Abafado, sentindo
como funga no vento
o rachador estalo
da tralla de negreiro
que o maldito cacique
mercou, coa alma, ó Demo...!

¡Soio me alenta
neste deserto
a luz da estrela
que brila ó lexos!

-Rube, rube ó Calvario
¡ou Cristo, destes tempos!
Un derradeiro esforzo!
un paso máis, labrego!
¡A estrela é unha fogueira
que xa está preto!


Ramón Cabanillas (1979): Obras completas, I (Madrid: Akal editor)

Versión de Fuxan Os Ventos